- عادت پذیر
عادت پذیرنده، خوی پذیرنده، آنکه رفتار دیگران بر او تاثیر می گذارد، برای مثال کجا چون طبع مردم خوی گیر است / ز هرکس آدمی عادت پذیر است (عطار۱ - ۲۰۸)
معنی عادت پذیر - جستجوی لغت در جدول جو
- عادت پذیر (پَ رَ)
خوی پذیرنده. آنکه از کسی یا چیزی عادت پذیرد. آنکه خوی دیگری را قبول کند:
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هر کس آدمی عادت پذیر است.
عطار
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هر کس آدمی عادت پذیر است.
عطار
- عادت پذیر
خو پذیر با بدان کم نشین که بد مانی خو پذیر است نفس انسانی (سنائی حدیقه) آن که از کسی یا چیزی عادت پذیرد کسی که خوی دیگری را قبول کند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(غَ لَ گُ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
آرام گیر. (آنندراج). پذیرندۀ راحت. آسایش پذیر:
چون ز دست راد تو خلق جهان در راحتند
دست خود بر پای خود نه تا شود راحت پذیر.
سوزنی
چون ز دست راد تو خلق جهان در راحتند
دست خود بر پای خود نه تا شود راحت پذیر.
سوزنی
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
عبرت پذیرنده. که عبرت بپذیرد. عبرت بین. عبرت گیر:
در آن شهر شد با تنی چند پیر
همه غایت اندیش و عبرت پذیر.
نظامی
در آن شهر شد با تنی چند پیر
همه غایت اندیش و عبرت پذیر.
نظامی
(بَ چَ / چِ / بَچْ چَ / چِ کُ نَ)
لغت نامه دهخدا
قابل آبادانی و زراعت. (ناظم الاطباء). آبادی پذیر. آبادانی پذیر. که قبول تعمیرو مرمت و ساختمان کند. سزاوار آبادانی:
چو آمد بجایی که بود آبگیر
بر و بوم آنجا عمارت پذیر.
نظامی.
چنین گفت با پور دهقان پیر
که تفلیس از او شد عمارت پذیر.
نظامی.
شبان گفت کای خسرو تخت گیر
بتاج تو عالم عمارت پذیر.
نظامی
چو آمد بجایی که بود آبگیر
بر و بوم آنجا عمارت پذیر.
نظامی.
چنین گفت با پور دهقان پیر
که تفلیس از او شد عمارت پذیر.
نظامی.
شبان گفت کای خسرو تخت گیر
بتاج تو عالم عمارت پذیر.
نظامی
(وِکَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نعت از شادی پذیرفتن. پذیرندۀ شادی:
چو بربط هر که او شادی پذیر است
ز درد گوشمالش ناگزیر است.
نظامی (خسرو شیرین ص 415)
چو بربط هر که او شادی پذیر است
ز درد گوشمالش ناگزیر است.
نظامی (خسرو شیرین ص 415)
